آفتابگرد‌ان‌ها به نقل از خبرگزاری مهر: امیری اسفندقه با آوردن شاهدمثال‌هایی از اشعار حافظ، سعدی، بیدل دهلوی، فروغ فرخزاد و سهراب سپهری بر لزوم وجود این خصوصیت در شاعران، تأکید کرد و گفت: «شعر ناب و لطیف، آیینه است. شعر پارسی، سرانجام شنیده می‌شود؛ اما علاوه بر آن، دیده نیز می‌شود؛ چراکه شاعر می‌بیند و نشان می‌دهد».

شاعر مجموعه‌غزل «ورمشور»، با بیان تأکید قرآن کریم بر شنیدن، افزود: «شاعر آن نیست که چیزهای تازه می‌بیند. در هستی هیچ‌چیز، کهنه نیست. همة اتفاقات هستی حس و هوش و هیجان دیگری دارد».

مرتضی امیری اسفندقه هم‌چنین، علت پرفروش بودن مجموعه‌ اشعار سهراب سپهری را تماشای خاص او از جهان دانست و با اشاره به اهمیت مشاهده دقیق شاعران، اضافه کرد: «از دیرباز، شاعرانی که خوب ندیده‌اند و نشان نداده‌اند، دیوان‌هایشان به دست ما نرسیده است. در حالی‌که ما امروز به‌گونه‌ای از حافظ صحبت می‌کنیم که انگار شعرهای او متعلق به همین دیروز بوده است».

وی با بیان اینکه شعر، تجلی فرهنگ ایران است، افزود: «هنر؛ تجلی چراغ از تاریکی ا‌ست و شعر، چراغ، روشن می‌کند. چراغ، شعر است که تجلی هنر در جهان است».

شاعر مجموعۀ نماشم، بر اهمیت جلوه کردن شاعر در شعرش، تأکید کرد و گفت: «پروین اعتصامی یک نابغه است. او اصلاً شعر نیمایی نگفته؛ اما عاطفۀ شعرش منحصربه‌فرد است. حتی شهریار نیز با تمام احترامی که برای وی قائلم، آن‌قدر مانند پروین اعتصامی، عاطفۀ شعری ندارد».

وی در پاسخ به سؤال یکی از اعضای دوره در خصوص لزوم سرودن شعر نیمایی، توضیح داد: «شعر نیمایی به امکانات زبان فارسی، افزوده است. البته قالب، مهم نیست؛ چون انسان، قالبی زندگی نمی‌کند. شعر نیز نه نوشتنی است و نه گفتنی. شعر سرودنی است و سرودن با موسیقی، ارتباط دارد».

در پایان این کلاس آموزشی، بانوان شاعر به طرح سؤال در خصوص مسیر شعری خود و شعرخوانی پرداختند.