مطالب

تو شهید زنده بودی چه غم از شهادت تو به خدا که هیچ سروی نرسد به قامت تو بشنو صدای ما را علمی نمانده بر خاک که صدایت ای سپهبد بدریده گوش افلاک قطرات خون سرخت زده رنگ و رو به خورشید چه شده که با عروجت تن بت پرس...

متأسفانه باخبر شدیم که آقای محمد هدایت‌زاده عضو دوره هفتم آفتابگردانها که به تازگی به سوگ پدر خویش نشسته‌بودند، اکنون داغدار غم از دست دادن مادر خویش هستند. مجموعه آفتابگردان‌ها مصیبت وارده را به ایشان تسلیت عرض می‌کند و از خداوند بلندمرتبه مغفرت و ر...

شعرخوانی حمید میرزایی /دوره اول آفتابگردانها

«مرور پنجره‌ها» پس از «چند رد پا از من» و «صدف‌های لال» سومین مجموعه‌شعر دکتر سیدوحید سمنانی ـ‌شاعر، منتقد و پژوهش‌گر توانمند کشورمان‌ـ است که برای اولین‌بار در بهار سال 1398 توسط انتشارات شهرستان‌ادب به چاپ رسیده ...

آخرین اردوی دوره هفتم آفتابگردانها در شهر رامسر برگزار شد. بانوان آفتابگردانی دوره هفتم در دومین کارگاه نقد شعر به تاریخ 27 مرداد 98 حضور یافتند و تازه‌ترین آثار خود را برای نقد در حضور میلاد عرفانپور، سیروس مرادی و علیرضا احرامیان‌پور ارائه کردند. ...

آخرین اردوی دوره هفتم آفتابگردانها از شنبه 26 مرداد 98 در شهر رامسر در حال برگزاری است. بانوان آفتابگردانی پس از استقرار در اردوگاه شهدای هفت تیر و حضور در برنامه‌ی افتتاحیه، ساعات پایانی نخستین روز اردو را با حضور در کارگاه نقد شعر سپری کردند. این ک...

نخستین روز از اردوی سوم دختران دورۀ هفتم آفتابگردان‌ها، عصرِ شنبه با حضور اساتید و کارشناسان شعر، در رامسر آغاز شد. علی‌محمد مودب، مدیرعامل موسسه شهرستان ادب، در اولین کلاس از مجموعه کلاس‌های این اردو، صحبت‌های خود را با موضوع «شاعری، جدی‌تر...

اولین کارگاه نقد سومین اردوی آقایان دوره هفتم آفتابگردان‌ها با حضور کارشناسان محترم ناصر فیض، دکتر محمدحسین نجفی، محمدرضا وحیدزاده تشکیل شد. سیدجعفرحیدری اولین شاعری بود که برای شعرخوانی دعوت شد و غزلی با مطلع زیر خواند: می‌خواستم ولی نشدم ایده‌آ...

علی محمد مودب در سومین اردوی هفتمین دوره آموزشی شعر جوان «آفتابگردان ها» که روز جمعه 26 مردادماه 1398 در اردوگاه شهدای هفتم تیر شهر رامسر برگزار شد، در کلاس «شاعری جدی ترین ساحت انسان» با بیان اینکه لازمه ی شاعری، داشتن نگاه...

می‌دانی؟ آدمی‌زاد که گره به کارش بیفتد و یک‌تنه از پسش برنیاید و حریفش نشود، دستِ گِرِهَش را می‌گیرد و می‌برد درِ خانهٔ دوستی، آشنایی؛ می‌رود سراغ خویشی، هم‌خونی؛ می‌رسد خدمت بزرگ‌زاده و بزرگ‌تری. خلاصه، می‌رود تا برسد. می‌دانی؟ در دنیا، خانه‌ها...