شعری از دبیر آفتابگردان ها

غزلی تقدیم به سوختگان قطار خون آلود تبریز_مشهد

ببین چگونه گرفته تو را ز من آتش؟
شده برای تو هم گور هم کفن آتش

چه شد؟ به جای صدای مسافران حرم
دویده در همه ی خلوت ترن، آتش

کدام سو بروی؟ چاره از کجا طلبی؟
گرفته است مجال گریختن آتش

چنان که سوخته جان تو و دل مردم
به پا شدست به هر گوشه از وطن آتش

چگونه باورمان شد که رفته اید از دست؟
که فاتح است در این جنگ تن به تن آتش

همیشه داغ پی داغ بر تن تبریز
فتاده است در این کهنه پیرهن، آتش

لیلا حسین نیا

دوره اول آفتابگردان ها

ما همه آفتابگردانیم