هوار 27 آذر 1395 | 2272 | 0 شعری از امیررضا یزدانی اوکه وقت آههای بیامان با سکوت خود در سرم هوار میکند، اوکه شب به شب وقت بغضهای ناگهان -مثل کودکی جسور- زنگ خانهی دل مرا می زند، فرار می کند در دقایقی که اشک، کاغذ مرا خط خطی و تار میکند، چه کار میکند؟