دار قالی(شعر کودک) 30 آذر 1396 | 412 | 0 شعری از طیبه یونسی رو به روی دار قالی مادرم تنها نشسته زل زده بر تارو پودش با نگاهی گرم وخسته تق ت تق تق شانه را او میزند بر روی قالی تا نماند روی نخ ها ردی از جاهای خالی یک پرنده روی قالی کوچک است و پر ندارد مادرم نخ را گرفته رج به رج پر میگذارد میپرد از روی قالی با پرو بالی سفید او میرود تا آسمان ها آن پرنده هست یک قو