باشد قبول گريه من بي صدا تر است
هر كس سكوت كرده دلش مبتلا تر است

حالات من براي همه آشكار نيست
عاشق ميان همهمه بي ادعا تر است

فهميدم از شكستن بغض نهفته ام
رازي كه سر به مهر شود برملا تر است

لا يمكن الفرار از عشقت،عجيب نيست
عشق تو از زمان و مكان هم فراتر است

بي تو نفس كشيدن من سخت ميشود
حتي هوا كنار تو باشد هوا تر است

گفتي كه اشك مرهم درد است و چشم هام
از لحظه اي كه با تو شدم آشنا...تر است

فاطمه دلشادی

تقدیم به رهبر عزیزم...

با هرکه تو را ندیده من همدردم
یک قلب شکسته پیشکش آوردم
من را کسی آفتابگردان نامید...
خورشید تویی به دور تو میگردم

فاطمه دلشادی-اراک

معشوقه ی غم میشوم هر شب همین ساعت
هی از خودم کم میشوم هر شب همین ساعت

هر روز  در تنهایی ام گم میشوم اما؛
یک شهر آدم میشوم هر شب همین ساعت

روزی اگرچه سرنوشتم رود بودن بود...
باران نم نم میشوم هر شب همین ساعت

این خانه ی خشت و گلی هر شب همین موقع
میلرزد و بم میشوم هر شب همین ساعت

دنیا مرا از خاک نه از سنگ بار آورد
کوهم ولی خم میشوم هر شب همین ساعت

یک روز غم در قلب من زهر خودش را ریخت
از آن زمان غم میشوم هر شب همین ساعت



فاطمه دلشادی-اراک-دوره ی ششم آفتابگردانها